Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας του Βολοκολόμσκ συναντήθηκε με φοιτητές και καθηγητές της Θεολογικής Σχολής της Μόσχας.
Στις 17 Δεκεμβρίου, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων, παρουσίασε στη μεγάλη αίθουσα της Θεολογικής Σχολής της Μόσχας μια διάλεξη με θέμα "Διαρθρωτικές σχέσεις στο παρόν στάδιο". Είπε πώς αναπτύσσονται οι σχέσεις μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών στον σύγχρονο κόσμο. Το κύριο μέρος της διάλεξης ήταν το ουκρανικό ζήτημα.
Ο μητροπολίτης ξεκίνησε τη διάλεξή του με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου:
Θα ήθελα να ξεκινήσω τη διάλεξή μου με τα λόγια του αποστόλου Παύλου από την Επιστολή προς τους Ρωμαίους: «ει δυνατόν το εξ υμών μετά πάντων ανθρώπων ειρηνεύοντες» - αυτή είναι η έκκληση που ο απόστολος Παύλος απευθύνει σε όλους μας και σε ολόκληρη την Εκκλησία μας, αυτή είναι η έκκληση στην οποία πρέπει να ανταποκρινόμαστε πάντα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που μας περιβάλλουν. Ωστόσο, υπάρχουν δύο μέρη αυτής της έκκλησης.
Από τη μία πλευρά, αυτή είναι μια παρόρμηση στον κόσμο, και από την άλλη πλευρά, αυτές είναι οι λέξεις "ει δυνατόν εξ υμών". Αυτές οι λέξεις μας δείχνουν ότι δεν είναι πάντοτε δυνατόν για εμάς, όσο θα θέλαμε, να ανταποκριθούμε ειρηνικά σε εκείνες τις πράξεις που είναι εχθρικές προς εμάς. Αν θυμηθούμε το γεγονός που θα αφιερωθεί στην πατρίδα μας ολόκληρο το επόμενο έτος, την 75η επέτειο της νίκης, θα θυμόμαστε ότι η πορεία προς τη νίκη ήταν πολύ μεγάλη και πολύ δύσκολη. Και αυτό το μονοπάτι ξεκίνησε με αυτό που ονομάστηκε "δόλια εισβολή της Γερμανίας στην επικράτεια της Σοβιετικής Ένωσης". Παρόλο που ακούγονται φωνές στη Δύση που ζητούν αναθεώρηση της ιστορίας, το γεγονός παραμένει προφανές σε όλους. Ήταν η Γερμανία που εισέβαλε στα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης και όχι στη Σοβιετική Ένωση που εισέβαλε στα σύνορα της Γερμανίας.
Τον τρέχοντα και εξερχόμενο έτος, αντιμετωπίσαμε την εισβολή του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολεως στην κανονική μας επικράτεια και αυτή η εισβολή καθορίζει τον κύριο τόνο των δια-ορθόδοξων σχέσεων. Επιπλέον, όχι μόνο οι σχέσεις μεταξύ του Πατριαρχείου Μόσχας και του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολεως, αλλά γενικά η αναγνώριση ή η μη αναγνώριση αυτού που έκανε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, είναι πλέον η κυρίαρχη όλων των διαχριστιανικών σχέσεων σε όλη τους την πολυμορφία και σε όλη τους την πολυπλοκότητα. Κάθε τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αναγκασμένη να πάρει μια θέση σε αυτό το πρόβλημα".
Ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων μίλησε για την ιστορία της διάσπασης στην Ουκρανία και για τα πρόσφατα γεγονότα: μια προσπάθεια να νομιμοποιηθεί η διάσπαση και η παράδοση των τόμων. Τόμος είναι το διάταγμα του Προκαθήμενου της Τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας για ένα σημαντικό θέμα της δομής της εκκλησίας. Ο Τόμος παρέχει αυτονομία στη διαχείριση ή στην αυτοκεφαλία.
Ο μητροπολίτης σημείωσε ότι μόνο δύο επίσκοποι πέρασαν από την κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας στην μη κανονική: ένας διευθύνων και ένας βικάριος.
В конце лекции митрополит Иларион подвел итоги уходящего года:
Βρισκόμαστε σε μια μάλλον δύσκολη κατάσταση, διότι αν συνοψίσουμε τα αποτελέσματα του τρέχοντος έτους, ήταν εξαιρετικά δύσκολο για τις δια-ορθόδοξες σχέσεις. Πιστεύω όμως ότι το κύριο αποτέλεσμα αυτού του έτους για εμάς δεν είναι η διακοπή της ευχαριστιακής κοινωνίας με την Κωνσταντινούπολη, όχι η αναστολή της ευχαριστιακής κοινωνίας με τους ιεράρχες άλλων Εκκλησιών που αναγνωρίζουν ή δεν αναγνωρίζουν το ουκρανικό σχίσμα. Το κύριο αποτέλεσμα για μας είναι η διατήρηση της ενότητας της Εκκλησίας μας. Η Εκκλησία μας έχει βιώσει τεράστια πίεση. Φυσικά, μιλάμε για την Εκκλησία μας στην Ουκρανία. Δεν υπέκυψε, δεν διασπάστηκε. Ο αριθμός των προδοτών αποδείχθηκε ασήμαντος: από τους ενενήντα επισκόπους, μόνο δύο πήγαν στον καθεδρικό ναό των προδοτών. Το ποσοστό των προδοτών ήταν ακόμη χαμηλότερο από ότι στην κοινότητα των μαθητών του Ιησού Χριστού, όπου, όπως ξέρετε, υπήρχε ένας στους δώδεκα, και εδώ από τους ενενήντα έφυγαν μόνο οι δύο.
Ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας σχολίασε τα λόγια των Ελλήνων επισκόπων, ότι η Ρωσική Εκκλησία χειραγωγεί την Θεία Ευχαριστία:
Κάποιοι Έλληνες αδελφοί μας λένε: "Λοιπόν, γιατί διακόψατε την επικοινωνία με την Κωνσταντινούπολη, κλείσατε την πόρτα για το διάλογο" Δεν κλείσαμε την πόρτα για το διάλογο. ακολουθήσαμε μόνο τον κανόνα των εκκλησιών που απαγορεύουν την Ευχαριστιακή κοινωνία με όσους εισέρχονται σε κοινωνία με σχισματικούς. Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε; Μπορούμε πραγματικά να διατηρήσουμε τη συντροφιά μας με την Κωνσταντινούπολη όταν η Κωνσταντινούπολη εισέβαλε στα κανονικά όρια της Εκκλησίας μας; Μας λένε ότι χειραγωγείτε την Θεία Ευχαριστία: "Έχετε κάνει την Θεία Ευχαριστία ένα μέσο για τους πολιτικούς σας στόχους". Δεν χειραγωγούμε τίποτα και κανέναν, δεν ασκούμε πίεση σε κανέναν. Αντιδρούμε μόνο σε αυτό που συμβαίνει."
Μετά τη διάλεξη, οι φοιτητές έκαναν ερωτήσεις.
Γραφείο τύπου της Θεολογικής Σχολής της Μόσχας
